Varð að deila þessum

Dag einn fór maður nokkur út í garðinn sinn og sá að það var górilla uppi
í einu af trjánum hans.
Hann stökk strax inn aftur og hringdi í
dýragarðinn. Dýragarðsmenn lofuðu að senda strax górillusérfræðing á
staðinn.  Stuttu seinna kom maður á staðinn á gömlum pallbíl. Hann kom út með stórt
prik, handjárn og haglabyssu. Á eftir honum kom mjög illilegur hundur.
"Hvað á þetta nú að þýða?" spurði húseigandinn.
"Ert þú ekki sá sem er með górillu uppi í tré?" var svarið.
"Jú, en til hvers er allt þetta dót?"
"Sko... Ég klifra upp í tréð með þetta prik. Ég pota því í apann þangað
til hann dettur niður úr trénu. Þegar hann gerir það stekkur hundurinn til
og bítur hann í eistun. Þegar apinn krossleggur handleggina til að verja
sig, þá setur þú handjárnin á hann og þar með höfum við náð í górillu."
"Allt í lagi, en til hvers er haglabyssan?"
"Já, sko... hún er til staðar ef ég dett úr trénu fyrst. SKJÓTTU ÞÁ HELVÍTIS HUNDINN ! !"

Athugasemdir

[Ragnheiður , 17.5.2007 kl. 13:02]

hehehehe